شکر

گاهی  سختی ها رو نمیشه تحمل کرد.جدیدا به خودم می گم این نیز بگذرد اما عمرمون داره می گذره.باید محکم تر باشم.از وقتی بچه دومم به دنیا اومد دیدم خیلی تغییر کردم.سعی کردم تو خیلی از موارد به خودم مسلط تر شم.خیلی از تنبلی های گذشته رو کنار بذارم و اکتیو تر بشم.اما در عین حال ریلکس تر برخورد کنم.به عبارتی بی خیال شم نسبت به چیزهایی که اذیتم می کنه.دقیقا مثل موجی دریا که رو شنهای خراب میاد و صافشون می کنه.یاد گرفتم از زندگیم لذت ببرم.قدرشو بدونم.زندگی داره می گذره و ما هم به سمت آینده در حرکتیم.چه لذت ببریم چه نبریم.لبخند بزنیم و به داشته هامون راضی باشیم.این یعنی خود آرامش. + نوشته شده در  پنجشنب,بردن,زندگی ...ادامه مطلب